مطالب مرتبط

استفاده از ارتز تاریخچه ای طولانی دارد و بدون تردید استفاده از آن برای نخستین بار در شکستگیها بوده است.در حفاریهای صحرایی واقع در حبشه،بریسهایی برای بی حرکت کردن شکستگیها یافت شده است. همچنین در مومیاییهای سلسله پنجم(۱۶۲۵ تا ۲۷۵۰ قبل از میلاد مسیح) آتلهایی وجود داشته که به اندام بسته شده بودند.

                استفاده از اندامهای مصنوعی در یونان باستان نیز به قرن پنجم قبل از میلاد مسیح می رسد. در این زمینه بقراط در”اصول طب بقراطی” در مورد اصول آتل بندی شکستگیها مطالبی را آورده است.

              در قرون پس از میلاد مسیح،گالن (۱۳۱-۲۰۱ میلادی) شاید اولین کسی بود که برای درمان اسکولیوز و کایفوز از بریسهای دینامیک استفاده نمود. او یک نوع ژاکت سینه ای برای کنترل راستای انبساط قفسه سینه ساخت و علاوه بر استفاده از بریس،به تمرین درمانی و تمرینات تنفسی نیز توجه داشت.

               سر انجام در قرن ۱۲ میلادی، استفاده از بریس به عنوان یک بخش مهم از دانش پزشکی مورد توجه قرار گرفت و اصولی برای ساخت و طراحی بریسها ارائه شد. در این زمان انواع بریسهای چوبی و فلزی برای درمان ناهنجاری ستون مهره ای و اندامها به کار می رفت.

                آمبروز پار(پزشک فرانسوی)، در قرن ۱۶ میلادی کتابی را به معرفی انواع بریس و پروتز اختصاص داد. در این کتاب، او انواع کرستهای ستون فقرات،بریسهای شکستگیها و همچنین کفشهای ویژه برای کنترل دفرمیتی پاچنبری را مطرح نمود. همچنین شاید بتوان او را از پیشگامان طراحی و ساخت پروتزهای چشم به شیوه نوین دانست.

              در قرن ۱۷ میلادی،گلسون از دانشگاه کمبریج مطالبی راجع به راشیتیسم و استفاده از بریسهای اصلاح کننده در درمان این بیماری نوشت.وی تاکید فراوانی بر استفاده از بریسهای اصلاح کننده در دفرمیتی پاکمانی(Bowleg) داشت.

             همچنین می توان از هرگون توماس به عنوان بهترین سازنده اسپلینتهای شگستگی نام برد که نام وی نیز روی چندین وسیله کمکی (پاشنه توماس،اسپلینت توماس و…) نهاده شده است.

             سر  انجام در قرن ۱۸،نیکلاس آندره از ذانشگاه پاریس،تاریخ بریس را کامل نمود. او تمامی انرژی خود را برای پیشگیری از دفرمیتی ها صرف نمود و  برای هر نوع دفرمیتی، بریس خاصی را مورد استفاده قرار داد. همچنین او بود که واژه “ارتوپدیا” را که برگرفته از دو کلمه یونانی ارتوز ،به معنی راست کردن، و پدیوس،به معنی کودک،است را به عنوان اصطلاحی پزشکی رواج داد.

             پس از آن در قرن ۱۹ میلادی،ارتباط بین جراحان و سازندگان بریس به قدری نزدیک شد که پرسنل سازنده بریس،بخشی از اعضای هر مرکز ارتوپدی محسوب می شدند.به واسطه همین نزدیکی، واژه Mechano Surgeon در مورد متخصصان ارتوپدی فنی رواج یافت.

            و بالاخره در قرن ۲۰ میلادی با پیشرفت تکنولوژی مدرن،این صنعت نیز دچار تحولات شگرفی شد،چنانچه امروزه بزرگترین مراکز سازنده وسائل ارتوپدی فنی،صنایع دیگر را به همکاری فراخوانده اند و هر روز طرحی جدید،زیبا و موثر را در زمینه ارتوپدی فنی ارائه میدهند.